Żywy Różaniec jest modlitewnym łańcuchem 20 osób. Każda z nich modli się codziennie odmawiając jedną dziesiątkę różańca, rozważając przydzieloną sobie tajemnicę. W ten sposób codziennie jest odmawiany cały różaniec stanowiący modlitwę Kościoła. 

W naszej parafii jest 10 Róż Żywego Różańca, które gromadzą się każdego miesiąca w pierwszą niedzielę na Eucharystii o godz. 13:00 i comiesięczne spotkanie modlitewno-formacyjne ze zmianą tajemnic różańcowych.

Po comiesięcznej zmianie następuje adoracja eucharystyczna z modlitwą różańcową i cichą adoracją, która trwa do godz. 15:00 i zakończona jesj Koronką do Miłsoierdzia Bożego.

Każdego 13. dnia miesiąca poszczególne róże różańcowe gromadzą się na Mszy świętej, którą ofiarują w intencji kapłanów i potrzeb Kościoła. Po Mszy śiwtej uczestniczą w prowadzeniu modlitwy różańcowej podczas nabożeństwa fatimskiego.

Wszystkich, którzy chcieliby wzmocnić szeregi Żywego Różańca i odnowić swoją miłość i oddanie Niepokalanej Matce Jezusa, zapraszamy do kontaktu z duszpsterzami.

„Różaniec” jest miesięcznikiem formacyjnym dla należących do Wspólnot Żywego Różańca w każdej parafii naszej ojczyzny. Znajdziesz w nim treści, które pomogą Ci wzrastać na drodze życia duchowego. Głównym rysem pisma jest maryjny wymiar duchowości katolickiej. Wskazujemy na Maryję, która jest Przewodniczką na drodze wiary; jest pierwszą Chrześcijanką, która zachowywała i rozważała ważne sprawy Boże w swoim Sercu. To na Nią pierwszą zstąpił Duch Święty; Ona w sposób doskonały wypełniła wolę Bożą. Przez doskonałe zjednoczenie z Jezusem Maryja jest wzorem dla każdego wierzącego.

 Miesięcznik formacyjny RÓŻANIEC

We wprowadzaniu modlitwy różańcowej szczególne zasługi ma zakon dominikanów. Istnieje przekaz, że św. Dominik otrzymał różaniec z rąk Matki Bożej. To Matka Boża poleciła Dominikowi, by w walce z herezją, głoszenie kazań łączył z odmawianiem tzw. Psałterza Maryi, czyli 150 „Zdrowaś Maryjo”. W końcu XIV w. każdą dziesiątkę „Zdrowaś Maryjo” poprzedzono jednym „Ojcze nasz”.

Od Soboru Trydenckiego modlitwa różańcowa stała się praktyką wszystkich rodzin chrześcijańskich. Wtedy to, chcąc uczynić ją modlitwą bardziej przystępną, ograniczono jej długość do pięciu dziesiątek.

„Chwała Ojcu” zatwierdzone przez Synod w Vaison (529), na uczczenie trzech Osób boskich, weszło do odmawianego Różańca na początku XVII w.

Najwięcej jednak do modlitwy różańcowej w Kościele przyczynili się papieże. Wśród niech pierwsze miejsce ma papież Klemens VIII, który wydał 19 bulli zachęcających wiernych do odmawiania tej modlitwy, oraz papież Leon XIII. W encyklice o Różańcu “Iucundasemper” uczył, że istotą Różańca jest odmawianie i rozmyślanie, połączenie modlitwy ustnej z rozważaniem Ewangelii. Leon XIII zwany „Papieżem różańca świętego”, wydał aż 13 encyklik różańcowych podkreślając rolę Maryi w dziejach Kościoła i świata. Ustanowił też październikowe nabożeństwo różańcowe w całym Kościele.

16 października 2002 r. Ojciec Święty Jan Paweł II listem apostolskim „Rosarium VirginisMariae”, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii” wprowadził czwartą część różańca – tajemnice światła. Wprowadzenie nowej części, szczególnie poświęconej publicznej działalności Jezusa, poprzedzone było ponad 30-letnią modlitwą i kontemplacją Ojca Świętego. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic.

Do Polski Żywy Różaniec dotarł jeszcze w XIX w. W 1977 r. Prymas ks. kard. Stefan Wyszyński zatwierdził Ceremoniał Żywego Różańca, opracowany przez o. Szymona Niezgodę OP.

Ceremoniał w nowej wersji jest bardziej rozbudowany i ma być  pomocą dla kapłanów – Moderatorów Żywego Różańca w diecezjach oraz dla Zelatorek i Zelatorów.

Ceremoniał  ten był zarazem Statutem Żywego Różańca, gdyż zawierał wiele wskazówek i reguł dotyczących działalności Żywego Różańca w naszych parafiach. Dlatego tworząc Statut Stowarzyszenia Żywy Różaniec, wiele punktów zawartych w Ceremoniale znalazło się w Statucie.

Jedną z form modlitwy różańcowej jest Żywy Różaniec, który powstał w drugiej połowie XIX w., dzięki „nienasyconemu pragnieniu poznania Boga” i wielkiemu zaangażowaniu młodej Francuzki z Lyonu, modlitwa różańcowa przeżywa niezwykły renesans. Mowa tu o Słudze Bożej Paulinie Jaricot (1799 – 1862).

W wieku 17 lat, przed obliczem Czarnej Madonny, Paulina składa ślub czystości. Odwiedza ubogich i chorych, zachęca dziewczęta, by żyły pobożnie w swoich środowiskach, wynagradzając modlitwą i ofiarą zniewagi wyrządzane Najświętszemu Sercu Jezusa. Myśli jednocześnie, jak znaleźć źródło pomocy finansowej dla misji. Rozpoczyna zbieranie ofiar wśród dziewcząt „wynagrodzicielek”. Wreszcie wpada na pomysł, aby każda z dziewcząt pozyskała 10 osób, a te następne 10 itd. Zebrane środki należało przekazać osobom odpowiedzialnym za dziesiątki, a ci setnikom i tysięcznikom. Zaangażowani w to dzieło mieli modlić się za misje i co tydzień złożyć skromną ofiarę.

Przyjmując system Pauliny, 3 maja 1822 r., grupa świeckich utworzyła stowarzyszenie – Dzieło Rozkrzewiania Wiary. Mając zaledwie 23 lata, Paulina wycofuje się z życia aktywnego i oddaje kontemplacji. Przez jedną noc napisała traktat o nieskończonej miłości w Eucharystii.

Wykorzystując sprawdzoną metodę, Paulina zakłada w Lyonie Stowarzyszenie Żywego Różańca składające się z piętnastoosobowych grup. Jako datę powstania przyjmuje się 8 grudnia 1826 r. Papież Grzegorz XVI stowarzyszenie zatwierdził 27 stycznia 1832 r. i nadał mu liczne odpusty.

Patronką Żywego Różańca ustanowił młodziutką rzymską męczennicę – św. Filomenę, za przyczyną której Paulina w cudowny sposób odzyskała zdrowie.

Żyjąc przez 9 lat w skrajnej nędzy, nękana różnymi chorobami zmarła rankiem 9 stycznia 1862 r. 25 lutego 1963 r. papież Jan XXIII podpisał dekret o heroiczności cnót Pauliny Marii Jaricot i od tego czasu przysługuje jej tytuł Sługi Bożej.

2. Weselna Matko z Galilejskiej Kany,Smutnemu światu uproś cud przemiany,Byśmy z różańcem i w Komunii BożejUjrzeli Pana w świetlanym Taborze.

3. Chryste, my krzyż swój codziennie dźwigamy,Pomóż, bo sił brak i znów upadamy,A chcemy dojść aż do ukrzyżowaniaI być świadkami Twego zmartwychwstania.

4. O Matko Zielna, Matko Wniebowzięta,Pamiętaj o nas, jak Matka pamięta,Bramą Niebieską bądź nam, Różańcowa,Tam Ci będziemy śpiewać wieczne: Zdrowaś…